Bunca yoksul insan bırakılmış aç,

Az çalan hapiste, uz çalan serbest.

Komşu komşusunun külüne muhtaç

Köz çalan hapiste, gaz çalan serbest…

İşsizin dizinde kalmamış takat,

Kurumlar yıprandı, sökmez liyakat.

Az çok yine aklım eriyor fakat

Saz çalan hapiste, tez çalan serbest…

Birisi gencecik, birisi koca

Genci sahne kapmış, diğeri loca

Birisi müzisyen, birisi Hoca;

Caz çalan hapiste, cüz çalan serbest…

Yazarını söyler yazılan şiir,

Başka ne söylenir şiire dair?

Birisi kumarbaz, birisi şair;

Koz çalan hapiste, söz çalan serbest…

Anasından doğmuş görmemiş okul,

Allah’ı bilirken kula olmuş kul.

Böylesi durumu gel de gör makul;

Bez çalan hapiste, kız çalan serbest.

Biri bir sofralık, birisi adak

Birisi siyahtır, bir diğeri ak

Biri iki ayak, biri dört ayak;

Kaz çalan hapiste, yoz çalan serbest.

Tetikçi toplanmış, hepsi paralı

Ne günler yaşanmış ak’lı, karalı.

Müteahhit kaçmış, işçi yaralı;

Buz çalan hapiste, büz çalan serbest…

Nasıl adalettir; her şeyi tezat…

Vatan pazarlanır, hem haraç mezat.

Bindebir’im derdim artıyor kat kat

Tuz çalan hapiste, muz çalan serbest…

07.02.2017

Ozan Bindebir