Korkutamaz beni zulüm,
Ben halkımın ozanıyım.
Ne işkence, ne de ölüm
Ben halkımın ozanıyım.

İkrar verdim, dönemem ben
Meşaleyim, sönemem ben.
Zalimlere kanamam ben,
Ben halkımın ozanıyım.

Çıkarcılar çıksalar da,
Boynuma ip taksalar da,
Ateş verip yaksalar da,
Ben halkımın ozanıyım.

İlim, irfan benim yolum
Bağlanamaz elim kolum.
Öter sazım, söyler dilim
Ben halkımın ozanıyım.

Kararsa da her bir günüm,
Aydınlığa doğru yönüm.
Feda olsun tatlı canım,
Ben halkımın ozanıyım.

Diri-diri yüzseler de,
Kurşunlara dizseler de,
Zalimler çok kızsalar da,
Ben halkımın ozanıyım.

Bir gerçeğim, düş olamam
Haksızlara eş olamam.
Bindebir’im taş olamam;
Ben halkımın ozanıyım.

24.10.2000
Ozan Bindebir