Gökyüzünde bulut gibi doluyum,
Yükseğimde dolu yağar, kar benim.
Dokunmayın, yağmur olur yağarım,
O yâr için her gün ahu-zar benim.

Ne sevdam tükendi, ne yâre yettim,
Samyeli dokundu, eridim bittim.
Bu aşkın zehrini onunla tattım,
Bilmezler hayırsız zalim yâr benim.

Göremez olmuşum gelip gideni,
Zülfünün teline astım bedeni.
“Çok sevmek” yazsınlar ölüm nedeni,
Yüksel can çekişir işte dar benim.

29.03.1998
Ozan Bindebir