Bi’tanem!
Seni sevmemek elimde değil
Seni seveceğim.

Sen ancak “unut” demekle yetinirsin
Unutmam için ne yaparsın ki?
Sevmemem için ne yaparsın?
Umut verip uzaklaşmaktan başka…

Sevmiyorsan kopar beni kendinden.
Yoksa bu sevdadan umut;
Çıksın beynimdeki kurt…
Kemirmesin beynimi;
Etmesin beni mankurt…

Kulaklarım çınlamasın,
Gözlerim kararmasın.
Bundan sonra bari
benzim sararmasın
dünyam kararmasın.
Haydi bana yardım et!
Hiç olmazsa ‘bitti’ deyim.
Yoksa elimde değil
Seni seveceğim.

Benim senden istediğim ne ki?
Denizde bir damla mutluluk…
Bir damla.
Sana sarılmak doyasıya,
bağrıma basmak,
dudağından öpmek,
saçını okşamak.
Çok mu zor?
Mutlu etmek,
mahfetmekten zor mu?
Haydi söyle?

Şunu iyice anladım ki;
Bu dünyada herkes kendini sever
kendisi için sever.
Ama ben seni
ikimiz için seviyorum.
Sen bilmesen de,
sen beni sevmesen de,
sen beni mahvetsen de,
Seni seveceğim!

08.09.2001
                         
Yüksel KILIÇ (Ozan Bindebir)