Devlet, ozanlara değer vermiyor,
Ozanlık kültürü yozlansın, diye.
Düşüncesi, fikri nedir sormuyor
Gerçekler toplumdan gizlensin, diye.

Hayal cennetine teslim olmuşlar,
Medet umdukları çoktan ölmüşler.
Sır kapılarında mana bulmuşlar,
Ekranlarda bunlar izlensin, diye.

Yoksul bulamıyor ekmeği, aş’ı
Ne güvencesi var, ne de bir işi.
İçine akıyor gözünün yaşı,
Devlet revâ görmüş sızlansın, diye.

Hakkı var eyleyen yürekte özdür,
Eşit görmüyorsa bu nasıl gözdür?
Bizim silahımız sadece sözdür,
Âşıklar meydanda sazlansın, diye.

Bindebir’im çağa uyamıyorsan,
Ben nasıl ozanım, diyemiyorsan,
Halk yoluna başın koyamıyorsan;
Umut etme yaram düzlensin, diye.

13.12.2004
Ozan Bindebir