Pirim, bugün seni düşümde gördüm,
Bana cemimizde dolu verdin sen.
‘Lütfeyleyin’ diye adını sordum,
“Adım Hacı Bektaş Veli” verdin sen.
Gideceksen eğer doğru yol, deyi,
“Ele, dile, bele sahip ol” deyi.
“Hak yolunda şeref ile öl” deyi,
Böyle erkân, böyle yolu verdin sen.
“Oğlunu, kızını okut” diyerek,
“Ayırma insanı, bir tut” diyerek.
“Eğer er kişiysen sır tut” diyerek,
Hoşgörüyü, tatlı dili verdin sen.
Haramdan uzakta aradık nasip,
Hiç katı olmadık suratı asıp.
Bütün insanlığı bağrına basıp,
Kucaklayan sevgi kolu verdin sen.
Ehlibeyte içten gönül bağladık,
Asırlardır nice yandık, ağladık.
Semah, deyiş ile coştuk çağladık,
Gönlümüze coşkun seli verdin sen.
Işık tuttun geçen güne, yarına
Sevgi ile yandık aşkın narına.
İlim ile erdik Hakkın sırrına,
Hurafe inancı siliverdin sen.
Yüksel’im üzüldük, üzemiyoruz,
Doğruları yanlış yazamıyoruz.
Hep ezildik ama ezemiyoruz,
Gül yerine diken, çalı verdin sen.
25.05.2000
Ozan Bindebir
Dolu Verdin Sen
- Ayrıntılar
- Gösterim: 2348