Halk şiiri nedir, diyen;
Edebiyatçılar gördüm.
Mes üstünden ayak yuyan;
İlâhiyatçılar gördüm.

Özünü dar’a germeyen,
Bir kula sofra sermeyen,
Hakk’ı kendinde görmeyen,
Maneviyatçılar gördüm.

On dört asır geçti, uyan!
Desem kızar, beni duyan.
Hüseyin’i susuz koyan;
Abu-hayatçılar gördüm.

İnsanları yardan atan,
Haramı, bal gibi yutan,
Niyet bozuk; oruç tutan,
Sağlam diyetçiler gördüm.

Su bulatıp balık tutan;
Nerden bilsin nedir vatan…
Millî değerleri satan,
Çok milliyetçiler gördüm.

Korkusundan kulluk eden,
Çoğalıyor bilmem neden…
Kendini aydın zanneden;
Teslimiyetçiler gördüm.

Akıl, mantık bir de bilim,
Hem rehberim, hem de yolum.
Bindebir’e yapıp zulüm,
Hem şikâyetçiler gördüm.

07.02.2006
Ozan Bindebir