Bülbülü derde düşürür, gülü bana metheyleme!
Toprağı alır götürür, seli bana metheyleme!
Sanma değeri kaybolur, her nereye düşse bile;
Altın her zaman altındır, pulu bana metheyleme!

Fatura halk’a kesilir, hırsızlar uzağa kaçar,
Yoksulların ah çekişi, yüreğime yara açar.
Yumurta yapmayan tavuk kümesten kümese uçar;
Üstünde horoz yatarken, fol’u bana metheyleme!

Aydınlığa çıkmak için nice bedeller ödenir,
Nice kalemler kırılır; “bu defa son olsun” denir.
Alavere dalavere, hep yoksulun hakkı yenir;
Hakkı, hukuku bilmeyen kulu bana metheyleme!

Bindebir’im haram yemem, helâl lokmamı çaldılar.
Sömürücü asalaklar, bizi kaz gibi yoldular.
Menfaat ortak olunca, vekiller birlik oldular;
Emekçiler sefalette, solu bana metheyleme!

26.05.2003
Ozan Bindebir