Ne güzel uyudum, rüyaya daldım,
Bir gece kapımı çaldı Ramazan.
Ne hata ettim de içeri aldım;
Uykumu yarıya böldü Ramazan.

Dedim:’Hayır ola gece yarısı”
Dedi:”Kınayana olsun darısı”
Meğer onu evden kovmuş karısı;
Otuz gün misafir kaldı Ramazan.

İnsan usanıyor, candan beziyor,
“Sabır ver Ya Rabbim”deyip kızıyor.
Hiç durmadan köşe-bucak geziyor;
Akşam gitti, sabah geldi Ramazan.

Dedim: ‘Bak, rüşveti alıp kırışan’
Dedi; “onlar sevap için yarışan”
Bize baktı, çoluk-çocuk perişan;
Bıyığın altından güldü Ramazan.

“Pirzola yemedim, viski içmedim,
Ömrüm bitti orucumu açmadım,
Çalıp çırpıp Avrupa’ya kaçmadım”
Deyince sarardı soldu Ramazan.

Yüksel’im borcumuz varsa öderiz,
İnsan hakkı için Hakka gideriz.
Dedim: “Sen hele öl, bayram ederiz”
Arife akşamı öldü Ramazan.

21.12.2000
Ozan Bindebir