“Seviyorum” desen bana,
Bu gönlüm sultan olurdu.
Kimse alamazdı benden,
Senin için kan olurdu.

Ayın şavkı vursa yüze,
Gözlerimiz gelse göze.
Seni alıp kaçsam bize,
Can cana kurban olurdu.

Başımı koysam dizine,
Yıllarca baksam yüzüne…
Yine usanmazdım yine,
Bir yılım bir gün olurdu.

Kollarım beline kuşak,
Kuru yer olur yumuşak.
Samandan yapardık döşek,
Saçların yorgan olurdu.

Bindebir’im sevdim seni,
Sen ise bilmedin beni.
Birleştirsek canı, teni;
İki can bir can olurdu.

29.03.1998
Ozan Bindebir