Beklentim yok siyasiden,
Pabucunu dama attım.
Beter çıktı bir âsiden;
Bu gönlümü gama attım.
Tükenmedi yalan faslı;
Kederliyim, hem de yaslı.
Elbisemin bitti aslı;
Yamalığa yama attım.
Gelemedim hiç dengine,
O yükseğe, ben engine.
Hizmet ettim hep zengine;
Köpeklere mama attım.
Bozdular hep aramızı,
Azdırdılar yaramızı.
Pul ettiler paramızı,
Kabahati zam’a attım.
Ne olsa da yazımızda,
Haram yoktur azımızda.
Çelik teller sazımızda;
Ben derdimi bam’a attım.
Zalime kim demiş “Sömür”
Yoksullukla bitti ömür.
Zemheride yoktur kömür;
Umudumu sam’a attım.
Yandım ama közüm yoktur,
Sorunlara çözüm yoktur,
Âriflere sözüm yoktur;
Sözü cahil, hama attım.
Yaraların em’indeyim,
Hakla halkın cemindeyim,
Muhabbetin demindeyim;
Sanma gözüm cam’a attım.
Emek teri bana bâde,
Söylüyorum sözü sâde,
Akıl, mantık, öz ifâde;
Hayâllere kama attım.
Bindebir'im düştüm köze,
“Şiir” dedim güzel söze.
Şekil, tema, indim öze;
Kafiyeyi tam’a attım.
25.03.2002
Ozan Bindebir
Siyasinin Pabucu
- Ayrıntılar
- Gösterim: 2294