Hiçbir şey teselli etmiyor beni,
Gönül bir sevdaya düştü gidiyor.
Pranga, zincirler tutmuyor beni,
Gönül her engeli aştı gidiyor.
Yandı ciğerlerim pür kebap oldu,
Yazdığım şiirler bir kitap oldu.
Benim bu halime yâr sebep oldu,
Şimdi de bıraktı, kaçtı gidiyor.
O güzel cemâli aya benzemiş,
Kaşları kurulu yaya benzemiş.
Bak hele Bindebir neye benzemiş,
Azıcık aklı da uçtu gidiyor.
23.06.1997
Ozan Bindebir
Teselli Etmiyor
- Ayrıntılar
- Gösterim: 2332