Selam veremezken çoğu eşine,
Günde bir güzele yat veren de var.
Zamparalar düşmüş yosma peşine,
Baktım yat üstüne kat veren de var.
O renkli dünyanın girsen içine,
Harcanıp giden var hiçi hiçine.
Şöhret oldu diye elin piçine,
Gül gibi memeden süt veren de var.
Hayatın gerçeği açık görene,
Şapka çıkarırım aklı erene.
Cahillik yüzünden kara trene,
“Yesin, doysun” diye ot veren de var.
Sokakta yatan var şu Zemheri’de,
Tüyler diken olmuş mosmor deride.
Banyosuz üç ay’ı koymuş geride,
Tutup ensesinden bit veren de var.
Bindebir Ozan’ım gördüm, anlattım
Ne abartı yaptım, ne yalan kattım.
Zalimin elinde çamura battım,
“Vurun gitsin” diye fit veren de var.
09.01.2004
Ozan Bindebir
(Not: Bu şiirim; Bestekârımız Erdoğan Tozoğlu tarafından bestelenmiştir.)