“Yâr” diyorsan hâlden bilmez birine,
Seni anlayamaz, darılır bir gün.
Gün geçtikçe yaran iner derine,
Merhem diye tuzlar sarılır bir gün.

Sadık olmayanın yoktur vefası,
Özverili olur insanın hası.
Cahil bir damladır, kâmil deryası
Deryalar bulanıp, durulur bir gün.

Yüksel vefasıza yanma boşuna,
Sen ağlarsın, onun gider hoşuna.
Türlü türlü dertler açar başına,
Onurun, gururun kırılır bir gün.

18.03.1998
Ozan Bindebir