Sen uslanma hele divane gönül
Gün gelir seni de uslandırırlar.
Solar ömrün bağı, çiçek açmaz gül
Yüce dağlar gibi puslandırırlar.
Kimseler dağında kışlamaz olur,
Dert keder kapını boşlamaz olur,
İşleyen düzenin işlemez olur,
Atar bir köşeye, paslandırırlar.
“Bindebir’i üzdüm” diyerek öğün
İster şenlikler yap, istersen düğün…
Kahrından ölürsün ben öldüğüm gün;
Sırtını toprağa yaslandırırlar.
26.09.2012