Kırk sene bağlama çaldım,
Tondan bir şey anlamadım.
Gâh ayıldım, gahi daldım;
Ondan bir şey anlamadım.
Bilmeden cahile uydum,
Duyulmadık sözler duydum.
Yaz günü üşüdüm buydum;
Dondan bir şey anlamadım.
Bir kuru sevdaya yeldim,
Boş hayale gittim geldim.
Hayatın resmini deldim;
Fondan bir şey anlamadım.
Rüzgâr gibi gelip geçtim,
Ecel şerbetini içtim.
Ömrü, ekin gibi biçtim;
Hondan bir şey anlamadım.
Bir çırpıda ömrüm bitti,
Dediler: “Bindebir gitti.”
Dostlar bir çukura itti;
Sondan bir şey anlamadım.
12.04.2013
Açıklama:
Hon: Tırpanın bir vuruşta biçtiği ekin.
(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü )