Yolsuz ile yola gitsen,
Yol yorulur bilemezsin.
Cahil ile sohbet etsen,
Dil yorulur bilemezsin.
Bir dostun selamı kesse;
Arif olan kapar hisse.
Kudretten bir rüzgâr esse;
Dal yorulur bilemezsin.
Veda edip kâinata,
Binsen de ayaksız ata…
Gidiyorken yata yata,
Sal yorulur bilemezsin.
Bindebir’im çoğun azı
Âlemi tutsa avazı;
Hak için çalmazsa sazı,
Tel yorulur bilemezsin.
26.12.2013
Ozan Bindebir
(Not: Bu şiirim; Bestekârımız Erdoğan Tozoğlu tarafından bestelenmiştir.)