Yılları ömrümden çalan nazlı yâr,
Bundan böyle sana küstüm bilesin!
Ne kadar uzaktan gitsen bana kâr,
Selamı sabahı kestim bilesin!
Bilmem derdin neydi, ne hayal kurdun
Beni hor görerek konuşup durdun
Telefonda beni yerlere vurdun
Yine sabreyledim, sustum bilesin.
Bir âşığa acı sözler ar olur,
Bir başıma geniş dünya dar olur,
Yâr dediğin önce sadık yâr olur,
Dost için serili postum bilesin!
Beni gıyabıma övsen ne yazar,
Pişman olup dizin dövsen ne yazar,
Bundan sonra beni sevsen ne yazar,
Sevdamı zülfüne astım bilesin!
Bindebir’im beni sanma, çıldırdım
Benliğimi dara çektim öldürdüm.
Kendi cenazemi kendim kaldırdım,
Hiçlik âleminde mestim bilesin!
24.12.2014
Ozan Bindebir