Tesbih gibi dizelere heceyi,
Dize dize yaşamaktan usandım.
Gündüzüm yok, kurban ettim geceyi
Yaza yaza yaşamaktan usandım.
Rastlamadım bu sevdanın eşine,
Yandı kara bağrım, döndü meşine.
Mecnun gibi bir hayalin peşine,
Geze geze yaşamaktan usandım.
Sen yerimde ol da haydi usanma!
Hayat denen olgu baştan muamma.
Her düğümün bir ilmeği var amma,
Çöze çöze yaşamaktan usandım.
Bindebir’im gerçeğe kıl nazarı,
Alıcısı yoksa açma pazarı.
Ömür boyu kör nefsime mezarı,
Kaza kaza yaşamaktan usandım.
15.03.2015
Ozan Bindebir