Pamuk elleriyle okşasa beni;
Yârin sazındaki tel olabilsem.
Sarsam sarmalasam nazik bedeni;
Seher vakti esen yel olabilsem.
Her sabah bahçeye çıkıp yoklasa,
Göğsünün içine alıp saklasa,
Daha dalımdayken beni koklasa;
Yârin bahçesinde gül olabilsem.
Gizliden severmiş er oğlu erler,
Nazlı dilber için verilir serler.
“Kadın soyunurken güzeldir” derler;
Yatak odasında tül olabilsem.
Tutup ak gerdana yaslasa beni,
Ruhumu doyurup beslese beni,
Diliyle dokunup ıslasa beni;
Aşkın mektubunda pul olabilsem.
Hayalime gelip dururken yüzü,
Bindebir’im sönmez bu aşkın közü.
Esirgemez idim bir tek şu sözü;
“Seviyorum” diyen dil olabilsem.
11.02.2016
Ozan Bindebir