Yüklenip de dert yükünün ağrını,
Kırk günde bir gülen varsa o benim.
Pençe vurup dövünerek bağrını,
Sinesini delen varsa o benim.
Gamlı gönlü hoş edemez eceler;
Uçuşurken beyindeki heceler.
Dertlerini yazmak için geceler,
Uykusunu bölen varsa o benim.
Aşk od’una yüreğini dağlayıp,
Matem günü gibi kara bağlayıp,
Köşelerde sessiz sessiz ağlayıp,
Gözyaşını silen varsa o benim.
Bindebir’im siyah saçım aklaştı,
Yavaş yavaş ömrüm sona yaklaştı,
Kara toprak kazma ile koklaştı;
Yaşamadan ölen varsa o benim.
29.04.2016
(4+4+3)
Ozan Bindebir