Yaralı sinemi bir başka yakar,
Fincana dökülmüş kına gözlerin.
Aşığı titreten sevgiyle bakar,
Çevrilip bakınca bana gözlerin.
Vuruldum gözüne bakınca güzel,
Gönlüm sana düştü herkesten ezel…
Özel yaratılmış vallahi özel,
Hak’tan lütuf olmuş sana gözlerin.
Bazen bakışından neşe, haz geçer
Bazen usandıran cilve, naz geçer
Bazen “çok sevdim” der, bazen vazgeçer;
Sözlüklere sığmaz mana, gözlerin.
Bindebir yaşamaz eğer sen yoksan…
Hiç şikâyet etmem aşkına yaksan.
Ecel geldiğinde gözüme baksan,
Yeniden can katar cana gözlerin.
12.12.2018
Ozan Bindebir