Keyif tıkır ağalarda, beylerde
“İzindeyiz Ata’m!”, halen dönmedik.
Aramayın terk edilmiş köylerde!
“İzindeyiz Ata’m!”, halen dönmedik.
Biraz yetki verdik diye, kizire
Dönüp dönüp çemkiriyor vezire…
Sözlerimi sakın sanma nazire!
“İzindeyiz Ata’m!”, halen dönmedik.
Memleketi yönetiyor cahiller,
Tarikatlar yönetime dâhiller…
Tatildeyiz, dolup taştı sahiller;
“İzindeyiz Ata’m!”, halen dönmedik.
Köylerdeki okulları kapattık,
Sahur vakti iftar için top attık,
Ne harman savurduk, ne de sap attık;
“İzindeyiz Ata’m!”, halen dönmedik.
Padişaha verdik tekrar yetkiyi,
Uçuyoruz, gel de bir gör etkiyi…
Karnemizi görsen hepsi pekiyi,
“İzindeyiz Ata’m!”, halen dönmedik.
Meşrutiyet tam rayına oturdu,
Büyük Meclis işlevini yitirdi,
Konuşanı polis aldı götürdü,
“İzindeyiz Ata’m!”, halen dönmedik.
Padişahta görsen şiddet, celâli
Saray halkı yemez oldu helâli
Sermayeye rehin verdik hilâli
“İzindeyiz Ata’m!”, halen dönmedik.
Öğretmenler azil, imam görevde;
Ne dualar okunuyor her evde…
Cumhuriyet, demokrasi grevde;
“İzindeyiz Ata’m!”, halen dönmedik.
Yardım için iban attık fakire,
Halimizden memnun, durduk şükür’e.
VİP camide derin daldık zikir’e,
“İzindeyiz Ata’m!”, halen dönmedik.
Eski günler bazen gelir hatıra,
Yazacağım sığmaz üç beş satıra.
Birikiyor ödenecek fatura,
“İzindeyiz Ata’m!”, halen dönmedik.
Bindebir’in dertten alır esini,
Çabalarlar kısmak için sesini,
Herkes giydi cübbesini, fesini;
“İzindeyiz Ata’m!”, halen dönmedik.
26.04.2020 – (4+4+3)
Ozan Bindebir