Temmuz güneşinde, yaz sıcağında
Gölgemi peşimden sürüklüyorum.
Gönül atölyemde, aşk ocağında
Küllenmiş ateşi körüklüyorum.
Bir türlü anlamaz yâr firkatımı,
Gönlü kayalardan, taştan katı mı?
Dolu dizgin sürdüm gönül atımı,
Yârin yaylasına örüklüyorum.
Sızlanırken sırma telli saz gibi,
O yâr zulüm etse gelir naz gibi.
Bindebir’im sanki derdim az gibi,
Derdimin üstüne dert yüklüyorum.
24.01.2024 – Ozan Bindebir