(Evvel – Ahir Koşma)
Zararsız bir insan olmak arzumuz
Zamane işte bu düsturu bilmez
Zarar-ı kârını bilmeyen çulsuz
Zekice alacak desturu bilmez.
Züğürt kuyumcunun sofrası kapsız,
Ziynet işi düşler eli kitapsız.
Zer’den anlamayan bir cahil çapsız
Zengin olmak ister, tamturu bilmez.
Zehir zıkkım eder hayatı gammaz
Zorluk çıkarmada ustadır kurnaz
Zevzek bir ormancı, kendince mümtaz
Zeytin ağacında kutur’u bilmez.
Ziya arar oldum, değilim ruhsuz
Zincir vursalar da olamam mutsuz
Zevkle yıllar evvel çalmışız kopuz
Zira Bindebir’im santuru bilmez.
09.01.2025 – Ozan Bindebir - Keçiören
*
Açıklamalar (TDK Sözlük):
Düstur: Genel kural
Çulsuz: Yoksul
Destur: İzin
Züğürt: Parasız, yoksul olan (kimse); meteliksiz.
Ziynet: Süs
Tamtur: Çepeçevre değerli taşlarla kaplanmış yüzük.
Zevzek: Geveze, saçma sapan konuşan.
Mümtaz: Seçkin
Kutur: Daire ve kürede çap, köşegen.
Ziya: Işık.
Kopuz: Ozanların çaldığı telli Türk sazı.
Zira: Çünkü.
Santur: Kanuna benzeyen, tokmaklarla çalınan bir tür telli çalgı.
*
Not: Dize başı ve dize sonu aynı sesi ihtiva eden koşmalara Evvel- Ahir Koşma denir. Bu şiirde (Z) ünsüzü ile yazılmış bir Evvel-Ahir Koşma örneğidir.