Bizim Tohatçamız güzeldir güzel
Şubat ayı için “Gücük” deriz biz.
Kim ne derse desin bu bize özel
Civcivin adına “cücük” deriz biz.
Merdivene “badal”, bakraca “sitil”
Çok bilmişe “çepil”, kavgacı “çitil”
Patatese “gostil”, yorgana “mitil”
Azıcık yerine “eccük” deriz biz.
Dur demeye “ağleş!”, mutfağa “gablıh”
Elbiseye “urba”, çiviye de “mıh”.
Araba “vesait”, ayrana “gatıh”
Pisboğaz olana “sümsük”, deriz biz.
Çatal kaşık” dirgen”, düzgüne “mısmıl”
Hafife “yeğnik”, geç gelen “gangıl”
Ters tavan “arustak”, cimriye “pahıl”
Dağ armuduna da “çördük” deriz biz.
Biraz öncesine deriz “bayahtan”
Baş yastığa “pulba”, bakır kap “sahan”
İnce sopa “tille”, don için “tuman”
Baş örtüsüne de “bürük” deriz biz.
Şoseye “susa”, örtüye “dastar”
Cımbıza “mangaş”, lüzumsuz “çoştar”
Hokkabaza “gaşmer”, göz kırpma “işmar”
Eşeğe Tohatça “gölük” deriz biz.
Hızlı koş yerine diyoruz “seğirt!”
Düzensiz koşmanın kök adı “yüğürt”
Balçıklı çamurun adı da “lığırt”
İnsan sömürene “sülük” deriz biz.
“Herhalde”ye “ellâm”, süzgeç “ilistir”
Çekirdeğe “çiğit”, eski “külüstür”
Kara bakla “boduç”, sıska “ülüngür
Yapılan alkışa “çepük” deriz biz.
Ağzı büyüklere diyoruz “tavar”
Kamelya “serpene”, sakatat “mumbar”
Bedava “hülefe”, sürüye “davar”
Çentik yerine de “kertük” deriz biz.
Azgınlara “zıran”, buzağı “bicik”
Kızılcığa “zoğal”, memeye “cicik”
Kötüye “irezil” gömleğe “işlik”
Haşere canlıya “böcük” deriz biz.
Bedavanın adı bizde “hülefe”
Hamurdan yufkaya deriz “işkefe”
Bunu bilmeyeni koyarlar tefe
Kaynamış buğdaya “hedük” deriz biz.
Aniden olana deriz “dangadah”
İş görmeze “hahut”, gerçeğe “essah”
Yakışıklı olan insana “dıvrah”
Kısa boylulara “güdük deriz biz.
Karışık işlere deriz “çelpeşük”
Süt kardeşin adı bizde “emüşük”
Oyuncak bebeğe deriz “hemecük”
Kökten kazınmışa “yülük” deriz biz.
Kabuklu hoşafın adı bizde “gah”
Sıra alma “keşik”, “made” de iştah
Ukala adama deriz “vazalah”
Görgüsüz insana “ hödük” deriz biz.
Üşümeye “buyma”, geçen yıl “bıldır”
Sedir bizde “mahat”, kuruya “çıtır”
Salatalık “zavrak”, iriye “zıpır”
Gırtlağın adına “ümük” deriz biz.
Lahanaya “kelem”, salçaya “pelver”
Sende için “heğri”, havluya “peşkir”
Daha ne söylesin garip Bindebir?
Boş konuşanlara “düdük” deriz biz.
29.01.2025 – Ozan Bindebir
*
Not: Bir Tokatlı ozan olarak yöreme ait şivelerle söylenen sözcükleri, bir koşma şiir kalıbında anlatmak istedim.