Dostlar aklımı yitirdim,
Deli oldum diyemedim.
Ömrümü yedim bitirdim,
Bir sözümü yiyemedim.

Başıma ne dertler açtım,
Aşkın şarabından içtim.
Mest olup kendimden geçtim,
Kırk senedir ayamadım.

Gözyaşıma kanlar kattım,
Çamurdan çamura battım.
Dikenler üstünde yattım,
Acısını duyamadım.

Nazlı yâri eller aldı,
Bana bir sevdası kaldı.
Ömrümden bir ömür çaldı,
Yine yâre kıyamadım.

Ölüm fermanım yazıldı,
Mezarım bile kazıldı.
Dertler sıraya dizildi,
Bindebir’im sayamadım.

12.02.2005
Ozan Bindebir