Ayvayı, turuncu sayayım derken,
Narımdan olmuşum narımdan dostlar!
‘Şekersiz, sâfi bal yiyeyim’ derken;
Arı’mdan olmuşum arı’mdan dostlar!
Bir sağına bakar, bir de soluna,
“Gören olur” diye almaz koluna.
Malım, mülküm hebâ olsun yoluna;
Var’ımdan olmuşum varımdan dostlar!
Gözlerimde hayal oldu gitmiyor,
Bozulmuş bahçede bülbül ötmüyor.
Gayri elim işe güce yetmiyor;
Kârimden olmuşum kârimden dostlar!
Böylesi sevdaya karşı çıktılar,
Gönül evim harap edip yıktılar.
Zalimler araya nifak soktular;
Yârimden olmuşum yârimden dostlar!
Yüksel’im tutsaydım nazik elinden,
Kolumu sarsaydım ince belinden.
Asılıp ölseydim zülfün telinden,
Dar’ımdan olmuşum dar’ımdan dostlar!
04.01.2000
Ozan Bindebir
Dostlar
- Ayrıntılar
- Gösterim: 2344