Yüzüme bakıp da mutlu sanmayın,
Şu başı dumanlı dağlara döndüm.
‘Gülüm açtı’, desem siz inanmayın,
Hazan yeli değmiş bağlara döndüm.

Her gün gözlerimde yârin hayali,
Bir deliye döndüm, Mecnun misali.
Durmadan akıyor gözümün seli,
Mihri gibi her gün ağlara döndüm.

Bir ateşe düştüm; yandım, kavruldum
Tanesiz bir saman gibi savruldum.
Kâh yukarı, kâh aşağı çevrildim
Dişlide dolaşan yağlara döndüm.

O yârin resmine baktıkça baktım,
Ne usandım, ne de elden bıraktım.
Tükendi bedenim; eridim, aktım
Bahar seli gibi çağlara döndüm.

Bindebir gülsem de içim kanıyor,
Bu halimle gönül yâri arıyor…
Ecel zaman zaman beni sınıyor;
Mezarı kazılmış sağlara döndüm.

07.11.2002
Ozan Bindebir