Yıllar sonra gördüm nazlı yârimi,
Elim kenetlendi eline bugün.
İsterse yüzsünler hemen derimi,
El sürdüm saçının teline bugün.

O öyle yürekten çekince bir ah,
Dedim, benim gibi gülmemiş eyvah…
İster sevap olsun, isterse günah;
Sarıldım incecik beline bugün.

Asıl seveninden gitmiş uzağa,
Aldanmış kendine çekilen yağa.
Benim gibi o da düşmüş tuzağa;
Sohbet ettik, geldi diline bugün.

Benliğimi aşkı ile pakladım,
Saçlarımı döktüm, hem de akladım.
Bir resmini otuz sene sakladım,
Bu ilâhi aşkım biline bugün.

Çeyrek asır sonra gördüm yüzünü,
Sevgi ile bakan elâ gözünü.
Hem neşe yaşadım, hem de hüzün’ü;
Uğurladım gurbet iline bugün.

Bindebir'im sanki sızlanan telim,
Ayrılık; ölümden çok daha elim.
Yârden ayrılması büsbütün ölüm;
Nüfustan kayıdım siline bugün.

14.07.2005
Ozan Bindebir