Depremi kadere bağlayıp durma!
Kim yazmış yazıyı karadan kara?
Timsah gözyaşıyla ağlayıp durma!
Dünyanın halkını düşürüp zar’a…
Bahçe betonundan gökdelen diktin,
Ölüm tohumunu her yana ektin.
Koca bir ülkenin boynunu büktün;
Binlerce insanı çekip de dar’a.
Demirden, betondan ediyorken kâr,
Bilir misin nice aldın intizar?
Hiç vicdanın yok mu behey sahtekâr?
İnsanlar bulandı kan ile ter’e.
Rüşveti bastırıp iskân alanlar,
Rezalet düzene ortak olanlar…
Hiç uğruna öldü bunca ölenler;
Kıyılır mı söyle can ile ser’e?
Felâket Allah’tan, korunmak bizden,
Sağlıklı yerleşip, barınmak bizden…
Kara cehaletten arınmak bizden;
Duyurup, gösterip; sağıra, köre…
Siyasiler beni sizlerde duyun,
Halkın kaderine etmeyin oyun.
Bir de kendinizi yerine koyun;
Düşünün bakalım sizde bir kere.
Bir yandan Yalova, bir yandan Bursa,
İstanbul’a gelen dönüyor Kars’a.
İzmit, Adapazar(ı) olmuş düz arsa;
Nasıl üzülmeyiz yok olan var’a?
Gölcük dersen olmuş sanki kan gölü,
Binlerce yaralı, binlerce ölü…
Sağ kalanlar nasıl olmasın deli?
Daha doyamamış sevgili yâre.
Yüksel zalimlere söylersin sözü,
Acıya dayanmaz milletin özü.
Sebep olanların kör olsun gözü;
Sevgili anneye, çocuğa, er’e…
06.09.1999
Ozan Bindebir
Not: 17 Ağustos 1999 İzmit Depremi İçin Yazılmıştır.