Ozan Bindebir Websitesine Hoş Geldiniz

Yürek dayanır mı böyle acıya?
Mezara elimle götürdüm oğul.
Figan düştü ana, kardeş, bacıya
Ben kendimi yedim bitirdim oğul.

Anne- baba yaşar, evlat ölür mü?
Sensiz yavruların neşe bulur mu?
Yaşamayan bu acıyı bilir mi?
Derdimi âleme yetirdim oğul.

Bırakıp gitmeye neydi nedenin?
Geldiğini gören var mı gidenin?
İncinmesin diye o gül bedenin,
Yumuşak toprağa yatırdım oğul.

Bir günde giydirdin bize karayı
Bizden sonra geldin, aldın sırayı.
Boşa yaptın bunca köşkü, sarayı
Kuru çul üstüne oturdum oğul.

Gerçek imiş hayal değil, düş değil
Bindebir’im bu sözlerim boş değil
Ne yapsam da garip gönlüm hoş değil
Herhalde aklımı yitirdim oğul.

30.05.2011
Ozan Bindebir