Gözümde canlandı eski hallerin,

Yanağı gamzeli, küçük benli yar.

Aklımı almıştı şirin dillerin;

Kimseye yanmadım ben bu denli yar.

 

Asla alamazdım gözümü senden,

Sende hoşlanırdın o zaman benden.

Savrulur dururdu nazik bedenden;

Entarin vardı ya gül desenli, yar.

 

Hızlı yürür, keklik gibi sekerdin.

Oğul balı idin, badem şekerdin.

Türkü söyleyerek halay çekerdin;

Açardın gerdanı, buğday tenli yar.

 

Bindebir’im yıllar geçti aradan;

Renk aldı saçlarım aktan, karadan…

Sen ellerin oldun, bende sıradan

Seni gidi seni gâvur dinli yar.

 

31.08.2016

Ozan Bindebir