Gözümde canlandı eski hallerin,
Yanağı gamzeli, küçük benli yar.
Aklımı almıştı şirin dillerin;
Kimseye yanmadım ben bu denli yar.
Asla alamazdım gözümü senden,
Sende hoşlanırdın o zaman benden.
Savrulur dururdu nazik bedenden;
Entarin vardı ya gül desenli, yar.
Hızlı yürür, keklik gibi sekerdin.
Oğul balı idin, badem şekerdin.
Türkü söyleyerek halay çekerdin;
Açardın gerdanı, buğday tenli yar.
Bindebir’im yıllar geçti aradan;
Renk aldı saçlarım aktan, karadan…
Sen ellerin oldun, bende sıradan
Seni gidi seni gâvur dinli yar.
31.08.2016
Ozan Bindebir