Yere göğe koyamadan övdüğüm,
Kucaklayıp sarmak için evdiğim,
“Mutlu yaşa!” diyorsun ya sevdiğim,
Nasıl mutlu olayım sen olmadan?
‘Sevdim’ desem, yapıyorsun cilve naz;
Beni yakmak senin için büyük haz.
Sonra dönüp diyorsun ki “gül biraz!”
Gülemem ki şu gönlüm şen olmadan…
Ben Bindebir, sen gönlümün Sultanı…
İstersen ver ölümüme fermanı.
Vuslatında bu derdimin dermanı;
İyileşmez derman senden olmadan…
13.12.2017 – 4+4+3)
Ozan Bindebir