Dünya malı senin olsun,
Sen benim ol bana yeter.
Kalbin bir tek beni sevsin,
Sen benim ol bana yeter.

Bilmiyorum tokum, acım
Mecalim yok, yoktur gücüm.
En çok sensin ihtiyacım,
Sen benim ol bana yeter.

Gözlerine mest olmuşum,
Baka baka hast’olmuşum.
Ben aşkınla dost olmuşum,
Sen benim ol bana yeter.

Unutmamı hiç isteme,
“Unutursun” sakın deme!
Bırakıp da beni gitme,
Sen benim ol bana yeter.

Hem suyum, hem oksijenim
Güneşim ol, yansın tenim.
Yok olmadan bu bedenim,
Sen benim ol bana yeter.

Yüksel garip şu gurbette,
Koyma artık beni dertte.
Hem dünyada, hem ahrette,
Sen benim ol bana yeter.

26.06.1997
Ozan Bindebir