Bunca yoksul insan bırakılmış aç,
Az çalan hapiste, uz çalan serbest.
Komşu komşusunun külüne muhtaç
Köz çalan hapiste, gaz çalan serbest…
İşsizin dizinde kalmamış takat,
Kurumlar yıprandı, sökmez liyakat.
Az çok yine aklım eriyor fakat
Saz çalan hapiste, tez çalan serbest…
Birisi gencecik, birisi koca
Genci sahne kapmış, diğeri loca
Birisi müzisyen, birisi Hoca;
Caz çalan hapiste, cüz çalan serbest…
Yazarını söyler yazılan şiir,
Başka ne söylenir şiire dair?
Birisi kumarbaz, birisi şair;
Koz çalan hapiste, söz çalan serbest…
Anasından doğmuş görmemiş okul,
Allah’ı bilirken kula olmuş kul.
Böylesi durumu gel de gör makul;
Bez çalan hapiste, kız çalan serbest.
Biri bir sofralık, birisi adak
Birisi siyahtır, bir diğeri ak
Biri iki ayak, biri dört ayak;
Kaz çalan hapiste, yoz çalan serbest.
Tetikçi toplanmış, hepsi paralı
Ne günler yaşanmış ak’lı, karalı.
Müteahhit kaçmış, işçi yaralı;
Buz çalan hapiste, büz çalan serbest…
Nasıl adalettir; her şeyi tezat…
Vatan pazarlanır, hem haraç mezat.
Bindebir’im derdim artıyor kat kat
Tuz çalan hapiste, muz çalan serbest…
07.02.2017
Ozan Bindebir